Ποίηση και έρωτας
(Ή αλλιώς μάθημα ανάγνωσης)
Τα μάτια
-είπε-
είναι μονάχα ένα κομμάτι κρέας,
όταν αυτό που βλέπουν
είναι απλώς λέξεις.
Όπως
-συνέχισε-
και οι λέξεις
είναι μονάχα γράμματα
όταν αυτό που βλέπουν
είναι απλώς αισθήματα.
Και σηκώθηκε να τρέξει προς την θάλασσα.
Τα πόδια της γέμισαν άμμο μέχρι να φτάσει
και βγάζοντας το μπικίνι μόλις βουτούσε,
γύρισε και έλα
-φώναξε-
η θάλασσα είναι τώρα
όπως τώρα είμαι και εγώ…
Ένα μεγάλο κύμα την σκέπασε ολόκληρη
σβήνοντας τα χνάρια που είχε αφήσει στην άμμο...
8 σχόλια:
Ένιωσα το κύμα...
Καλησπέρα και καλη βδομαδα να εχεις..
Ελευθερη...σαν το κύμα
"....
χούφτες άμμο μάζεψα από τα μάτια σου και
γέμισα με δαύτην θάλασσες και λίμνες
και όσο και αν με προκαλούσαν ξένοι
ωκεανοί στα βάθη τους να κολυμπήσω
ποτέ μου δεν κατάφερα τον ρυθμό μου
με το κύμα τους να συνταιριάξω
κατάφερα όμως δικό μου ένα βραχάκι
ασήμαντο να κάμω ,
ακίνητο στέκοταν στο φανταχτερό ωκεανό τους
μην μου μιλάς, δεν έχω ανάγκη από λέξεις
που η αλφάβητος των ανέραστων γεμίζει,
άσε με να ατενίζω εκείνα τα μάτια
μάτια που κανείς ποτέ δεν τόλμησε να τα κοιτάξει
μάτια γεράκι
μάτια θάλασσα
μάτια γυναίκα..."
καλημέρα σαββα..
οι λέξεις μπορούν
να ντύσουν ή να γυμνώσουν..
μπορούν να βλασφημήσουν
ή να εξυμνήσουν..
ποτέ ομως απο πισω τους
δεν μπορείς να κρυφτείς...
Μαρία Ρ.
Μου αρέσουν πολύ οι στίχοι σου. Δεν είμαι σίγουρη πως τους καταλαβαίνω σωστά. Θα το προσπαθήσω, κι αν κανω λάθος πες μου.
Η άμμος που μαζεύει από τα μάτια φοβερή κουβέντα. Εγώ τη θεώρησα αρνητική. Με την άμμο έκρυψε όσα όμορφα έχει αυτός ο κόσμος.
έπειτα υπάρχει η δήλωση πως δεν είναι εύκολο να συνυπάρξει ο ήρωας του ποιήματος με οποιονδήποτε, ενώ βέβαια με εκείνον που είχε τα μάτια, μπορούσε να συνυπάρξει πριν γεμίσουν τα μάτια του άμμο.
Ύστερα ο ήρωας εκφράζει την ικανοποίηση ότι έχει δικό του κάτι, έστω και μικρό, που όμως έχει από μόνο του αξία. Πολύ καλή εικόνα.
Το αλφάβητο των ανέραστων μου άρεσε πολύ. Τελειώνει το ποίημα με επίκληση: θέλει να κοιτάξει τα μάτια (άραγε τα ίδια μάτια της πρώτης στροφής;). Αλλά γιατί τους προσδιορισμούς για να πω την αλήθεια δεν τους πιάνω. 'μάτια γεράκι' θα μπορούσε να είναι αρπακτικά μάτια. Το 'μάτια θάλασσα' μπορεί να είναι γαλάζια μάτια, μπορεί όμως και όχι. Αλλά το 'μάτια γυναίκα' με μπερδεύει. Μήπως μπορείς να με ξεμπερδέψεις;
(αυτό το αλφάβητο των ανέραστων θα μου μείνει. Βέβαια, ο καθένας από μας μπορεί σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μας να είναι ανέραστος, και με χαλάει που υπάρχει αυτή η υποτιμητική έκφραση για τους ανέραστους, αλλά είναι πολύ καλή!)
Α, Μαρία, ξέχασα κάτι:
Δεν κατάλαβα αν υπάρχει νοηματική σύνδεση ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη στροφή. αν έχεις διάθεση να εξηγείς, πες μου.
Βαδίζεις με στέρεο βήμα στην ποιητική περιπέτεια. Αυτό είπε ο Παναγιώτης Καρακούλης στο μπλογκ του και νομίζω πως το είπε για σένα. Ίσως και για άλλους -δεν είχα χρόνο για να δω. Αλλά σίγουρα ισχύει για σένα. Στέρεο βήμα. Αυτό μου αρέσει πολύ. Στέρεο. Η θητεία στις λέξεις ίσως αρχίζει μόλις τώρα.
Καλό βράδυ. Μακάρι να μη χρειαστεί να εγκαταλείψεις ποτέ αυτό το δρόμο. Ίσως να χρειαστεί να παλέψεις, να βραδυπορήσεις για λιγο. Όμως είναι βέβαιο πως δεν θα του διαφύγεις ποτέ. Δεν θα μπορέσεις να κρεμάσεις την πένα σου στα κλαδιά κανενός δέντρου, για να τραβήξεις άλλο δρόμο. Αυτό ξέχνα το.
Καλό βράδυ.
Για το Σάββα μίλησα ασφαλώς!
Γειά χαρά κι απο μένα.Σήμερα ανακάλυψα το μπλογκ σου.
Πολύ ωραία ποιήματα με έντονες εικόνες και απροσδόκητες τροπές.
Θα επανέλθω.
Αποκωδικοίηση....; θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,.....
Σχηματοποίηση λόγου ( "ποιημάτων" μου ), κοσμογονία, θεογονία,.....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....
Δημοσίευση σχολίου