Ευλογία ζωής είναι η αγάπη σαν το
ιώδιο, που κάνει τα ποτάμια να
μοιάζουν φτωχά μπροστά στην
αιώνια θάλασσα
Ίσως βέβαια το τίμημα που
απαιτείται για να ζήσει
κάποιος σαν θάλασσα και
όχι σαν ποτάμι και που
μετριέται πάντα σε
αίμα, να αποτρέπει πολλούς από τέτοιου
είδους αναζητήσεις, άλλωστε όπως όλοι ξέρουμε τα
δέλτα των ποταμών είναι άκρως αποδοτικά και εύφορα.
Ωστόσο οφείλω να πω ότι κανένα έλος δεν σχηματίστηκε ποτέ και σε καμία θάλασσα…
7 σχόλια:
Κάποιες φορές ένα ποίημα είναι κάτι πολύ παραπάνω από ότι μερικοί στίχοι. Ή για να το πω ανάποδα μερικοί στίχοι είναι κάποιες φορές μονάχα το ένα συστατικό ενός ποιήματος. Έτσι και αυτοί εδώ οι στίχοι είναι ένα κομμάτι μονάχα ενός ποιήματος που αξιώθηκα να ζήσω κάποτε με εικόνες πράξεις συναισθήματα αγάπη κ έκπληξη…
Σήμερα έχουν απομείνει μονάχα οι στίχοι, και σαν μια φωνή ότι κάποτε μπορεί να υπάρξουν ξανά όλα εκείνα τα μαγικά ώστε να ξαναγίνει ποίημα το βάζω εδώ…
Η έκπληξη του ακόμα ισχύει… και είναι πάντα αφιερωμένο σε εκείνη που μου έμαθε γραφή και ανάγνωση…
εξαιρετικό το αφιέρωμα Σάββα!
υπάρχουν στίχοι,
που κλαίνε ένα ποίημα!
καλησπέρα!
"....
κι εγώ ξέμεινα με το μαύρο νερό
δεμένο στην μέση μου ,
κάποια στιγμή θα το αδειάσω όλο
μέσα στην κοιλάδα μου,
το αλάτι θα ρουφήσω σ’ όλες τις χαραμάδες ,
γαλάζιο αίμα θα γεννήσω,
να δεις που τελικά μια θάλασσα είμαι!.."
η θαλασσα εξαγνίζει
μόνο αυτούς που δέχονται
την αρμύρα της..
οι υπολοιποι σε νερόλακους
επιβιώνουν...
καλησπέρα σαββα..
Kι όμως .. κανενα ποτάμι δεν δείχνει φτωχό μπρος στη θάλασσα..
Σκέψου το διάφανο που μπορεί να σε ξεδιψάσει..
Ξέρεις ..ποτέ του δεν υπήρξε αθώο..
Πολύ ομορφη εγγραφή..με γεμίζει εικόνες και μνημες ακομη..
Καλημερα να εχεις
Διάβασα την ακροστοιχίδα -δεν έχει ακροστοιχίδα;Γι'αυτή την έκπληξη μιλούσες;
Καλημέρα σε όλους. Ευχαριστώ για τα σχόλια σας.
Μαρία Ρ: Καθώς λέει και ο Ελύτης Θάλασσα λανθασμένη δεν γίνεται.
Η θάλασσα είναι τόσο αλμυρή ή τόσο γλυκεία όσο και ο καθένας που την γευεται (έχω γράψει ένα ποιήμα γι αυτό αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να το αποδεσμέυσω απο την κριτική μου :))
Μαρία Ν : Καλά είναι τα ποτάμια αλλα όχι σαν την θάλασσα. δεντα είχα ποτέ σε μεγάλη εκτίμηση, ισως γιατί εδω στην Ρόδο δεν έχουμε κανένα. Επίσης εχω γράψει ένα ποιήμα για το ποτάμι και την θάλασσα το οποίο και αυτό παραμένει αλυσοδεμένο στα δεσμά τις κριτικής μου.
Σκεψη της καρδιάς: Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου.
Στέλλα : Πράγματι υπάρχει ακροστοιχίδα (και χαίρομαι που την ανακάλυψες)αν και το ιστολόγιο αυτο θέλησε να την κρύψει. Ο τελευταίος στίχος πρέπει να είναι σε μία σειρά αλλα λόγω του μεγέθους του δυο λέξεις πήγαν απο κάτω.
Κυριακή πρωί.
Μιλώντας για ακροστοιχίδες σε ποιήματα: Μπορεί ποτέ να μη γίνουμε μεγάλοι ποιητές, ή ποιητές, ή μπορεί πάλι και να είμαστε καθαρόαιμοι ποιητές, ή ακόμα και να μην είμαστε τίποτα ή και να είμαστε και να μην το ξέρουμε. Αλλά αυτή την ευχαρίστηση που δίνει η γλώσσα όταν κρύβει πράγματα, είναι αντάξια μεγάλων συγκινήσεων. Φοβερό παιχνίδι φαντασίας, και όταν το συνδυάζεις και με βάσανο για μια καλή λέξη, τότε αξίζει πολλά.
Όταν θα ξαναγράψεις ένα νέο παρόμοιο ποίημα ελπίζω να το μοιραστείς μαζί μας. Κι εγώ θα το προσπαθήσω!!
Δημοσίευση σχολίου